در ادامه این مقاله متن کامل شعر زیبای آب را گِل نکنیم، یکی از اشعار معروف سهراب سپهری است که در وصف آب سروده شده را برای شما ارائه کرده ایم. با پرشین استار همراه باشید؛
آب را گل نکنیم
در فرودست انگار کفتری می خورد آب
یا که در بیشه ای دور سیره ای پر می شوید
یا در آبادی کوزه ای پر می گردد
آب را گل نکنیم
شاید این آبروان
می رود پای سپیدار تا فرو شوید اندوه دلی
دست درویشی شاید نان خشکیده فروبرده در آب
زن زیبایی آمد لب رود
آب را گل نکنیم
روی زیبا دو برابر شده است
چه گوارا این آب
چه زلال این رود
مردم بالا دست چه صفایی دارند
چشمه هاشان جوشان
گاوهاشان شیر افشان باد
من ندیدم ده شان
بی گمان پای چپر هاشان جای پای خداست
مهتاب آنجا می کند روشن پهنای کلام
بی گمان در ده بالا دست، چینه ها کوتاه است
مردمش میدانند که شقایق چه گلی است
بی گمان آنجا آبی، آبی است
غنچه ای می شکفد اهل ده با خبرند
چه دهی باید باشد!
کوچه باغش پر موسیقی باد
مردمان سر رود آب را می فهمند
گل نکردنش، ما نیز
آب را گل نکنیم
